اگر ندانید به کجا می روید چطور توقع دارید به آنجا می رسید.

این روزها اگر ایران بودم حتما سرم خیلی شلوغ بود.چون توی دفتر فیلم برداری کار میکردم و تابستون هر روز سه تا عروسی حداقل داشتن . خیلی دلم برای کارم و رفتن به عروسی ایرانی و عکاسی باغ و آتلیه تنگ شده. دلم برای رئیسمون هم تنگ شده.

جمعه اتفاق خاصی نیفتاد فقط رفتیم تعمیرگاه برای گاز کولر ماشین که هزینه اش ۸۰ دلار میشه. اینجا برای آب آشامیدنی هم باید پول بدی .آموزش رانندگیم رو هم فعلا لغو کردم . پدر شوهرم هم چشمش رو عمل کرده.شوهرم زنگ زد ایران اما من صحبت نکردم راستش دارم یکسری کارها رو برای جدایی انجام میدم که بعدا خیلی اذیت نشم.حرف جدایی که میشه گریه ام میگیره با اینحال که با شوهرم دیگه خوشحال نیستم و دوستش ندارم اما نمیدونم چرا بغض میکنم و دوست دارم گریه کنم. 

شنبه شب خانمی که روزهای اول مهمانش بودیم مهمان ما بود برامون یه چیزایی آورده بود.شب خوبی بود . 

اما دیروز یک مهمان هندی داشتیم که دوست مدیر ساختمون بود.صاحب یک هتل ۱۱۰ اتاقه در شیکاگو و خیلی موفق و پولدار اما خجالتی و کم حرف . راستشو بخواید به خودم امیدوار شدم پنج ساعتی که پیش ما بود  نیم ساعت هم صحبت نکرد. آدم مهربونی بود.۴۷ ساله با زن و چهار بچه و کلی دوست دختر خوشگل . خیلی جوون مونده بود . 

اینجا زیاد انگار وفاداری و عدم خیانت معنی نداره یا بعضی ها اینطورین. من تا حالا دو مرد خانواده دار را دیدم که  به همسرشون وفادار نبودن .زن و مرد هر کدوم برای دل خودشون زندگی میکنن و جالبه که میدونن بهم وفادار نیستن.برای زنهاشون فقط مهمه که ماشین و خونه و لباسشون رو داشته باشن .من که نمیتونم اینطوری باشم.  

این آقای هندی گفت که یه دوست تهیه کننده هالیوودی داره که شاید برای ما کار داشته باشه فقط باید عضو بشیم و ۳۰۰۰ دلار خرج داره.این کاریه که من دوست دارم اما فعلا این پول رو نداریم .میگفت فقط یه هفته برای کسی کار کرده  .۲۰ ساله که برای خودش کار میکنه .آدمی بود که از فرصتهای زندگیش و از چشم و ذهنش خوب استفاده کرده. 

 به خانواده ام هم دیروز زنگ زدم و گفتم که پولم داره تموم میشه اما هنوز تماسی نگرفتن.میخوام یه کارایی بکنم در رابطه با خانواده ام اما هنوز قطعی نشده.