کاش یه کم بیشتر به فکرم بودی

کاش اینقدر خودتو دوست نداشتی. 

کاش به اندازه یه خورده از دوست داشتن خودت منو دوست داشتی. 

کاش وقتی میگم دلم داره میسوزه تو بجای حرف زدن با اون دختره به فکر من بودی. 

کاش میدونستی وقتی با یه غریبه به جای تو میرم بیمارستان چقدر از تو بیشتر بدم میاد. 

کاش اینقدر که به فکر صورتحساب بیمارستان بودی به این فکر میکردی که من تو این کشور غریب که کسی رو جز تو ندارم.وقتی بهم پشت میکنی منم فراموشت میکنم. 

کاش قبل از اینکه بیایم به این فکر کرده بودی که اگه مریض بشیم باید چیکار کنیم. 

کاش قبل از اومدن به جای اینکه بریم دندانپزشکی و دندون هامون رو درست کنیم رابطه مون رو درست میکردیم که اینجا اینقدر اذیت نشیم. 

کاش عین بچگی ها مامان و بابا بزور گوشمون رو میگرفتن و میگفتن آخه کجا میخوای برید؟ و در رو رومون قفل میکردن که نتونیم بریم. 

کاش به جای اینکه بگن میری زنتو از چنگت درمیان بهت یاد میدادن چطور با یه زن باید رفتار کرد.

کاش بهت یاد داده بودن که من نمیتونم عین تو باشم .   

کاش بهت یاد داده بودن که خوشحالی زنت هم توی زندگی مهمه . 

کاش بجای حساب و کتاب دقیق بهت یاد داده بودن وقتی میگی من میمونم تو برگرد من یادم نمیره.  

کاش یه ذره بهت یاد میدادن که فقط حرف خودتو نزنی ، یه ذره هم به حرف من گوش بدی تا من حرفامو مجبور نشم به یکی دیگه بگم. 

کاش یه ذره منو می فهمیدی. 

کاش یه ذره دوستم داشتی نه فقط بخاطر آبرو و ترس از جدایی و حرف مردم.